Over the history of TV, a handful of other shows have quit on top, including I Love Lucy and Seinfeld.
در طول تاریخ پخش برنامه‌های تلویزیونی، تعداد معدودی/کمی/انگشت شماری از برنامه‌های دیگر از جمله من لوسی و سینفلد را دوست دارم، در اوج صعود، سقوط کرده اند (در اوج محبوبیت عمومی، پخش آنها متوقف شده است)
Typically, the public sentiment was that those shows should have kept going.
معمولاً، انتظار عمومی این بود که پخش آن برنامه‌ها باید ادامه می یافت
معمولاً، دیدگاه/خُلق عمومی این بود که پخش آن برنامه‌ها باید ادامه می یافت
Generally, whether it’s Lucille Ball and Desi Arnaz, Jerry Seinfeld, Phoebe Waller-Bridge, or Dave Chappelle,
بطورکلی، خواه بازیگرانی چون لوسیل بال و دسی آرناز، جری سینفلد، فیبی والر-بریج یا دیو چاپل باشند
people feel the creators are quitting too soon if they haven’t yet jumped the shark.
مردم تصور می کنند/معتقدند سازندگان این برنامه‌‌ها اگر هنوز محبوبیت عمومی خود را از دست نداده باشند، خیلی زود آن(محبوبیت عمومی خود) را از دست خواهند داد و از ادامه کار دست خواهند کشید